Thema 2

Het leven is YOLO!

Het was vlak voor onze verhuizing, daardoor weet ik nog hoe oud ik was. Ik was een jochie van elf. Ik lag in bed op mijn zolderkamertje na te denken over de zin van dit leven. Dat weerspiegelt misschien een beeld van een jonge goeroe die nu al op een steen zit te filosoferen, maar zo spannend (en hard, want zacht bedje) was het niet. De oorzaak van mijn overdenking was namelijk dat ik net de begrafenis van mijn oma achter de rug had. Het moment dat ik die kist zag zakken ervoer ik als traumaaaatisch! Omdat mijn oma altijd veel positieve aandacht aan mij besteed had, had ik een erg sterke band met haar. Door haar overlijden werd ik voor het eerst in mijn jonge leventje keihard stilgezet bij het tijdelijke van dit bestaan. Het maakte me flink neerslachtig weet ik nog. Ik snapte het gewoon niet, ik voelde boosheid en het zou me voorlopig ook niet meer los laten.

"Waarom zou ik eigenlijk nog naar school gaan? Waarom zou ik straks überhaupt gaan werken?" Het hele leven leek op dat moment zinloos te zijn geworden. En het was vooral oneerlijk. Wie had dit verzonnen!! Lekker vooruitzicht hoor; je bouwt een leven op, met al het  g e d o e  dat daar ongetwijfeld bij hoort, je hoopt op veel plezier, leuke vakanties, een pakhuis nog groter dan dat van oom Dagobert en een rode Ferrari voor je deur (want elf jaar) en als je dat uiteindelijk allemaal voor elkaar hebt…dan ga je dood! Zucht. "Dus dan moet ik iedereen weer achter laten, zelfs (en nu met een brok in de keel) mijn Ferrari!"

Een echte verrassing zou het in werkelijkheid natuurlijk nooit zijn, want we leerden immers al snel dat het leven tijdelijk is. Of nog treffender gezegd; dat het leven YOLO is! Voor diegenen die gemist hebben wat YOLO betekent:

<<  You Only Live Once  >>
Oftewel, je leeft maar één keer!

En dát beseffende, dat je maar één keer leeft, tja dan wil je er toch uithalen wat erin zit, niet dan? Je zou toch een grote stomkop zijn als je al dat leuks zou laten liggen. Een tweede kans krijg je niet, dus geniet in het kwadraat is het motto, want daarna is het allemaal over en uit.