Maar anders dan je wellicht denkt!

Het pensioen. Een vaak besproken onderwerp. Logisch ook, want bij gezondheid en welzijn hebben we het over een knap lange periode. Misschien heb je nog heel wat jaartjes te gaan voor het zover is, misschien ben je inmiddels al jaren met pensioen. Voor het nut van het lezen van dit korte, maar pittige boekje maakt dat allemaal niets uit. Het is voor iedereen bedoeld!

De titel roept vragen op. Als de vraag zou zijn wat je tijdens je pensioenperiode allemaal tegen kan komen, of hoe je die periode juist zo leuk mogelijk kan inrichten, dan is dat helder. Maar dat is de vraag niet. Er is voldoende informatie te vinden over wat je kan verzinnen om van die periode één groot feest te maken. Vaak "geldt" daarbij: als je maar met een bak geld komt.
Maar, wat is dán mijn bedoeling? Lees de titel nog eens. Er staat één woordje in waar ik de focus op ga leggen. Dat is niet het woordje pensioen, ook niet het cursief gedrukte jij, maar dat is het woordje na.

Ik wil je laten ontdekken waarom de pensioenperiode een stuk minder belangrijk is dan je tot nu toe misschien dacht. Ik wil een poging doen om je stil te zetten bij een veel belangrijkere periode, en dat is het postpensioen. Ik geef toe, het is een zelf bedacht woord. Aangezien "post" het Latijnse woord is voor "na", leek me dit wel een treffend woord. Alles gaat hier namelijk over de periode die onmiddellijk ingaat op het moment dat je pensioen er juist op zit. En ja, dan hebben we het inderdaad over het moment waarop jij je ogen sluit.

Mocht je nu nog jong zijn en denken "oké, bye dan maar weer, want dat doodgaan was ik voorlopig nog niet van plan", vergis je dan niet. Niemand weet of hij de avond haalt. En besef daarbij ook dat jij, jong of oud, terwijl je dit boekje leest al aan het sterven bent! Relax, je hoeft nu niet gehaast achterom te kijken, er staat niemand met verkeerde bedoelingen. Maar je bent wél aan het doodgaan. Denk daar maar eens over na. 

Mag ik je uitnodigen voor een boeiende ontdekkingstocht. Daarin zal je hopelijk te weten komen wat je precies te wachten staat als je straks je laatste kaarsje uitblaast. Grote kans dat je nu denkt "maar wat heb ik daaraan, ik kan er immers toch niets aan veranderen." Als je er inderdaad niets aan zou kunnen veranderen, dan zou ik je adviseren er verder ook geen seconde tijd aan te spenderen. Je zou je dan beter kunnen laten verrassen als het eenmaal zover is. Als het gaat over het moment van overlijden, ja dáár kan je inderdaad weinig aan veranderen.

Och ja, je kan goed blijven uitkijken met oversteken, gezond eten en aan voldoende lichaamsbeweging doen. Terwijl je op een dag tijdens dat o-zo-gezonde hardlopen langs de rand van de weg je vetvoorraad probeerde weg te sjokken, was je even later zo plat als een pannenkoek. In dat kleine krantenartikeltje lezen we de volgende dag dat die vrachtwagenchauffeur net driftig zat te appen op de plek waar jij toen liep.

Of het kan zo zijn dat je arts -net als Herman Finkers overkwam-, zodra je de spreekkamer binnenkomt, tegen je zegt dat hij goed en slecht nieuws heeft. Jij zegt vervolgens "geeft mij dan eerst het goede nieuws maar", waarop je arts zegt "nee, het goede nieuws is voor de patiënt in de wachtkamer die na u komt. Gaat u even zitten…" Het kan je zomaar overkomen. Gezond leven is oké, maar je gaat anyway.

Het moment waarop we gaan zullen we moeten accepteren. Maar wat nou als blijkt dat je wel ten volste invloed kan uitoefenen op de omstandigheden vanaf het moment dat jij je ogen sluit? En dat je met dat uitoefenen van die invloed het beste nu al kan beginnen? Als dat echt blijkt te kunnen - en ik verklap je alvast dat het inderdaad mogelijk is-, hoe waardevol zou dit boekje dan misschien kunnen zijn?

Nu voel ik je inmiddels denken: "Tuurlijk joh! Zoveel mensen, zoveel meningen. En jij bent die uitverkorene die de wijsheid in pacht denkt te hebben om mij te vertellen hoe dat allemaal precies zit. Je bent je pilletje vergeten in te nemen he?"

Als ik zelf ook maar enige twijfel zou hebben over wat ik hier schrijf, zou ik nooit aan dit boekje begonnen zijn. Ben ik dan zo’n slimme gast die er voor gestudeerd heeft? Nee hoor, totaal niet. Lees rustig door zou ik zeggen, je gaat me straks vanzelf begrijpen.

Ik neem blindelings het risico om je bij voorbaat hoog in te schatten. Ik ga er vanuit dat je normaal functioneert en een gezond stel hersens bezit. Daarbij ga ik je stimuleren om die grijze massa eens flink te laten kraken. En besef daarbij dit: in geen enkel geval ben ik de aangewezen persoon om jou ergens van te overtuigen. Juist in dit boekje zal je dat allemaal zelf moeten doen! Het is mijn bedoeling dat je allereerst een zo zuiver en neutraal mogelijke denkwijze gaat aannemen, opdat er uiteindelijk een doorbraak in je denken kan plaatsvinden. Wat je daaraan hebt? Ik durf het te zeggen: het zal het belangrijkste in je hele leven blijken te zijn.

Ik wil je nu eerst meenemen in een aantal thema's die soms behoorlijk gevoelig van aard zijn. Het zijn onderwerpen waar je misschien nog niet eerder serieus bij stil gestaan hebt. Ik geef daarbij slechts af en toe een voorzichtig voorzetje waarna jij bepaalt of je wel of niet op het doel schiet. Vertrouw me alsjeblieft niet. Wees achterdochtig bij elke zin die ik schrijf en controleer of ik je niet stiekem probeer te manipuleren. 

Hou er maar rekening mee dat ik dingen zal beweren die ernstig zullen botsen met jouw overtuigingen. Het zal voelen alsof ik je soms keihard in je onderbuik trap. Althans, het zal je gevoel zijn dat ik het doe, maar het is juist je eigen onderbuik die je aanvalt! Hoe vang je die trappen nu op zodat je rustig door kan lezen, zónder dat je er een teiltje bij moet pakken? Het lijkt een beetje flauw wat ik nu ga zeggen, maar je doet dat door (het liefst vooraf) te beslissen om alles wat naar je onderbuik dreigt te schieten, geduldig te parkeren naast je eigen overtuigingen! En met "geduldig" bedoel ik: wachten tot je alles gelezen hebt. Zó voorkom je dat! Let dus goed op het woordje "beslissen". Je hebt het namelijk zelf in de hand of je jezelf wel of niet tegen je eigen onderbuikgevoelens beschermt. Hou er maar rekening mee dat je ego graag een complot vormt met je onderbuik. Je ego is er dol op om meteen de hakken in het zand te zetten zodra je iets leest of hoort dat je in eerste instantie niet bevalt. Want hee, "denk jij het soms beter te weten dan ik?"

Wat is nu het risico als je besluit om mijn komende beweringen tóch naar je onderbuik door te laten schieten? Dat is dit: als jij je onderbuik laat raken, dan pleegt diezelfde onderbuik meteen een coup. Hij neemt de macht over. En wat doet hij vervolgens? Hij roept zijn hele leger op om per onmiddellijk de aanval in te zetten. Dat leger is vakkundig samengesteld uit al jouw emoties. Je emoties pakken een ladder en klimmen daarmee ver boven je verstand uit. Daardoor zal je na een eerste piek van boosheid in een blijvende waas van onrustige gevoelens en gedachten terechtkomen. En dat zal dan weer flink ten koste gaan van het -voor dit moment zo noodzakelijke-, rationele denken. Kort gezegd: beslis om te parkeren, heb geduld, wacht tot je alles gelezen hebt en bijt je er maar even doorheen. Opnieuw: het gaat het waard zijn.

We gaan nu een zestal thema’s bespreken om je actieve denken te prikkelen. Neem er alsjeblieft de tijd voor door in een rustig tempo te lezen. Laat hetgeen dat je raakt op je inwerken. Blijf er een tijdje over nadenken. Niet op een zweverige manier, maar juist stevig met je voeten in je schoenen. Neem een hond als je die nog niet hebt en ga tussen het lezen door lekker wandelen of zo. Een gedegen overdenking zal enorm helpen om uiteindelijk de juiste mindset te kunnen verkrijgen. Besef dat dit boekje nou eenmaal de diepgang van een romannetje overtreft.